Erfgenaam worden is een emotionele gebeurtenis. Misschien ben je blij dat je een erfenis krijgt, maar tegelijkertijd ben je ook verdrietig omdat iemand van wie je houdt overleden is. Iedereen beleeft verdriet anders. Sommige mensen moeten vreselijk huilen, anderen trekken zich terug, of worden kribbig. Soms stuit je dan op onbegrip. Mensen die denken je te kennen, vinden het vreemd dat je niet hoeft te huilen, of dat je juist heel dapper doet.

Het lastige aan het afwikkelen van een erfenis is dat je heel praktische en rationele beslissingen moet nemen, op een moment dat je erg emotioneel bent. Je moet veel overleggen met andere mensen, die ook allemaal op hun manier met hun verdriet bezig zijn. Dat is soms moeilijk. Toch moet je met alle erfgenamen samen werken. Want je hebt de instemming van alle erfgenamen nodig om tot een verdeling van de erfenis te komen. Je bent als het ware tot elkaar veroordeeld tot de erfenis is afgewikkeld.